| Main » Articles » Mizanul – hikmət (2-ci cild) » Xütbə |
Xütbə
Mizanul-hikmət 127. Xütbə 612. Xütbə Quran: «Onun hökmranlığını möhkəmləndirdik, ona hikmət və fəsahətli nitq qabiliyyəti bəxş etdik». (Sad surəsi, ayə 20) Hədis: 1858. Səd ibn İbrahim atasından nəql edir: «İki dəfə minbərdən xütbə söyləyən kəs İbrahim (ə) olub. Bu rumluların Lut peyğəmbəri (ə) əsir götürdükləri vaxt olub və İbrahim (ə) onlarla müharibə edərək o Həzrəti onların əlindən almışdır». (Durrul-Mənsur, c.1, səh.282) 1859. Cabir: «Allahın Peyğəmbəri (s) xütbə söyləyəndə qoşunu düşmən həmləsinin təhlükəsindən agah edən qarovul əsgər kimi gözləri qızarar, səsi ucalar və qəzəbi kükrəyərdi». (Kənzul-ummul, hədis 17974) 1860. Əbu Umamə: «Peyğəmbər (ə) ordu başçısını müharibəyə göndərəndə buyurardı: Xütbəni qısa və sözünü az et». (Kənzul-ummal, hədis 18126) 1861. Əmmar ibn Yasir: «Allahın Peyğəmbəri (s) bizə xütbələrimizi müxtəsər söyləməyi əmr etmişdir». (Sunənu-əbi Davud, hədis 1106) 1862. Cabir ibn Səmurət Səvaiyyi: «Allahın Rəsulu (s) cümə günləri moizəni çox uzatmaz, qısa sözlərlə bəyan edərdi». (Sunənu əbi Davud, hədis 1107) Ayətullah Muhəmməd Muhəmmədi Reyşəhri | |
| Views: 914 | Rating: 0.0/0 |
| Total comments: 0 | |
