Peygemberiminizn (s.e.s) zamaninda Medinede Ummi Suleym adli iffetli bir momin qadin yashayirdi. Gunlerin biri onun gozunun agi-qarasi yegane oglu xestelenib olur. Heyat yoldashinin ushagin cenazesini gormeye taqeti olmayacagini bilib, eve gelene qeder qusul verib, kefenleyib defn etdirir. Eri eve qayidanda qadin onu guleruzle qarshilayib qarshisina yemek qoyur. Amma eri elini sufreye uzatmazdan evvel ushagin harada oldugunu sorushur. Ummi Suleym birteher ozunu ele qaraq deyir:
-Biri sene emanet verse, onu sahibine geri qaytararsan?
Eri deyir:
- Elbette, qaytararam.
Ummi Suleym goz yashlarini axidaraq deyir:
-Ele ise xeberin olsun ki, Allahin bize verdiyi emaneti geri qaytarmali olduq.
Eri "Allahin terefinden gelmishik, ona terefde qayidacagiq" ayesini oxuyub ushagin qebri uste gedir, onun mezarini qucaqlayib honkur-honkur aglayir.
Xeber Peygembere (s.e.s) catir, onlarin yanina gelib deyir:
-Kederlenmeyin, Allah size saglam ve emelisaleh ovlad verecek.
Bele de olur, dunyaya oglan ushaqlari gelir ve sonradan Peygember (s.e.s) terbiyesi alib Islamin qabaqcil shexsiyyetlerinden olur.