Sərmayə qoyub şirkət acırıq. Şirkəti idarə etmək ücün əvvəlcədən düşünüb daşınır, nizamnamələr hazırlayır, içı ən etibarlı və təcrübəli şəxslər götürür, gətirəcək dəlilləri əvvəlcədən hesablayırıq. Bəs ailə həyatı qurduqda necə? Buna lazımı diqqət yetirə və tərəf-müqabili olan həyat yoldaşımızın hüquqlarını qoruya bilirikmi?

Bir cox gənc ailələrdə qadınlar ali təhsil almalarına və ya müxtəlif sənətlərə yiyələnmələrinə baxmayaraq, ailə başcısi tərəfindən bu hüquqdan məhrum olunurlar. Bir cox hallarda onun hec bir səbəbi göstərilmir və gətirilən məntiq "mən istəyirəm, bəsdir, qazancım yetər" olur. Görəsən kişilərə belə bir arxayınlıgı verən nədir?

Papaqlarını qabaqlarına qoyub bir anlıq da olsun özlərini onların yerinə qoymaq istəmirlər. Bir gün iş qabliyyətini itirib və gözlənilən əcəlin gəlişini güman etmirlərmi? Belə oldugu halda onları kimin ümüdünə qoyub gətmək istəyirlər? Bütün bu sualları onlar özlərinə verəmişlərsə, biz veririk. Deşünün ey agıl sahibləri.

Ailənin ilk ehtiyacları təmin olunduqdan sonra şəri qaydalar əsasında xüms və zıkatını, yəni öz dini vergilərini verməlidirlər. Qadın aylıq məvacibindən halal yolla istədiyi qaydada istifadə edə bilər.Həccə gedər və kimisə göndərə , sədəqə verə və ya hər hansı bir xeyriyyəciliklə məşgul ola bilər. Heyat yoldaşınşn maddi imkanlarını nəzərə alın ailəyə yardım da edə bilər. Amma bu işdə ona hec bir təzyiq göstərmək olmaz. Belə ki, ailəni hərtərəfli maddi təminatı kişinin üzərinə düşür.

Bir vaxtlar Həzrəti Muhəmmədə (s.ə.s) evlənmə təklifi edən Həzrət Xədicə (ə) Məkkənin ən zəngin adamlarından biri hesab olunurdu. Amma bütün var-dövlətini Peygəmbərin (s.ə.s) ixtiyarına verir, o da son dirhəminə kimi İslam və Müsəlmanların rifahı naminə sərf edir.